Važno je da se nikada ne ponove događaji iz 1944/45. godine
Za naselje se vezuje brojka od 252 nevine žrtve. Kulturno umetničko društvo Bajmoka i Odbor za komemoraciju od 1990. godine svake godine polože cveće u spomen pobijenima.
Više od 200 nedužnih meštana Bajmoka i okoline je iseljeno i ubijeno pre 75 godina. U Spomen groblju kod Bagrema na jednoj od spomen ploča može se pročitati i ime oca Matilde Molnar. Kaže da je najteže odrastati bez oca: „Bila sam malo dete, imala sam 12 godina kada su ga ujutru odveli partizani, i više nikada ga nismo videli. Prvo je bio ovde u podrumu opštinske zgrade, nakon toga su ga uneli u Žutu kuću i tamo više nije moglo da se ode, više ga nismo našli. On, verovatno ni nije ovde, u Subotici je u masovnoj grobnici, ali ne mogu više da idem tamo. Tamo mu je i upisano ime, Janoš Poljak Pagonji. Pomađario je ime i to mu je bio greh."
Važno je da se nikada ponovo ne dogodi ono što se dogodilo 1944/45. godine, naročito ne ovde u Vojvodini – rekao je u svom govoru Tivadar Bunford, predsednik Skupštine grada Subotice: „Veoma je važno da se setimo, iako oni koji su bili svedoci, koji su na svojoj koži osetili ove užasne i besramne događaje, mnogi više nisu sa nama. Nama, drugoj i trećoj generaciji dužnost je da ovo prenesmo dalje omladini. Kako se ovako nešto, da čovek napadne na čoveka nikada, ali nikada više ne dogodi u istoriji, da bez ikakvih procesa nedužni ne dođu u ovaku nezakonitu situaciju i živote izgube usred strašne agonije."
Na pomenu su uz srodnike, vence položili i predstavnici Mađarskog nacionalnog saveta, Saveza vojvođanskih Mađara, Mađarskog pokreta i Skupštine grada Subotice.
