„Ako se Mađari drže zajedno, sve je moguće”
Nakon gušenja revolucije, mađarske izbeglice su poslate u prihvatni kamp Ečka, formiran u blizini sela. Za vreme njihovog boravka na tom prostoru stekla su se doživotna prijateljstva između njih i Mađara iz Mužlje.
Mužljani su sa ljudima koji su boravili u kampu podelili sve što su imali, a u međuvremenu su se stvarala prijateljstva, kumstva i ljubavi. Većina izbeglica je posle godinu dana otišla na Zapad ili preko mora, ali su se te veze još dugo zadržale.
Aranka Palatinus, etnografski istraživač, Mužlja: „Zadovoljstvo nam je što možemo da se prisećamo ispred ove ploče, koja je postavljena 2014. godine. Svake godine prisećamo onih Mužljana, koji su sa ljubavlju dočekali porodice, ali se sećamo i izbeglica, jer ima više od 150 imena koja sam istražila, sećamo se i njih. Sećamo se prijateljstva i ljubavi.”
U Vojvodini je Mađarsko kulturno-umetničko društvo „Petefi Šandor” iz Mužlje – još pre dve decenije – među prvima počelo da organizuje skupove posvećene revoluciji 1z 1956.godine.
Jožef Dobo, predsednik, Mađarsko kulturno-umetničko društvo „Petefi Šandor”, Mužlja: „Ovo je jedan detalj u istoriji mađarskog naroda koji zaslužuje da ga pamtimo ne samo mi iz Mužlje, već i svi Mađari, jer je to možda i najvažniji trenutak u dvadesetom veku, kada su Mađari ponovo digli glas za slobodu, i žrtvovali svoje živote za nju. To, naravno, zaslužuje pažnju svih nas.”
U programu koji je predstavljen u sedištu samog udruženja nastupili su učenici Osnovne škole „Servo Mihalj”, članovi kulturno-umetničkog društva i lokalni izviđači. Svečani govor održala je potpredsednica SVM-a Elvira Kovač.
Elvira Kovač, potpredsednica Saveza vojvođanskih Mađara: „Poruka iz 56.godine je i danas ista, ako se Mađari drže zajedno, a bez obzira na naše poreklo ili trenutnu situaciju, svi želimo isto: slobodu, uprkos protivniku, dakle ako se ujedinimo i radimo zajedno, onda je sve moguće. I upravo zbog toga, tu oko 23. oktobra širom sveta odaju poštovanje Mađarima i slave tih nekoliko dana koji su se desili pre šezdeset sedam godina.”
U ime matične zemlje, venac je kod spomen ploče položio Đerđ Balog, konzul Generalnog konzulata Mađarske u Subotici. Vence su položili predstavnici Mađarskog nacionalnog saveta, Saveza vojvođanskih Mađara i civilnih organizacija.
